عالم و ادم همی دانند که من یار توام
هر زمانی سا عتی دایم غمخو ار توام
تو بان شان و جلالت من بودم خاک درت
بی وفایی خودم شر مگین و شر مسار توام
یا د باد ان روز گاران نیم نگاهی داشتی
من بان چشم و نگاهت مست و دلدار توام
سا قی من باد ه ات کو من خمار ان می ام
تو مکن زان می غنیمت چونکه خمار توام
لب گشا بر من فدای ان لب میگون تو
از کلام و فیض انفاست سر شار توام
دست گذار بر قلب من پیرم دو باره کن جو ان
چون {خلج} از هجر تو رنجور و بیمار توام
علی خلج