ترا دیدم ازان روزی که ترک جان و سر کردم
درود زندگی گفتم و تر ک درد سر کردم
شدم میخانه مستان طریقم شد ره مستان
که با ان شا هد و ساقی صفایی مختصر کردم
میان شعله های عشق شدم رقاص لاهوتی
دران سوزان عشق تو دمی با عشق بسر کردم
شرر های لهیب تو همه بال و پرم سو زاند
از ان خا کستر جانم زنو بالی و پر کردم
چنان دردی بدل دارم تو میدانی من یا را
زبانم لال و خود خا موش که عقل را بی خبر کردم
به سازت می کنم رقصی ولی اتش بدل دارم
زاوای دل عشاق سرود عشق زبر کردم
اگر صد تیر و صد خنجر ببارد بر سر و جانم
{خلج} یک تار موی تو به عالم سر بسر کردم
علی خلج