سودای من این باشد کز خویش رها باشم (علی خلج)

سودای من این باشد کز خویش رها باشم 
اسوده زخود خواهی دور از من و ما باشم

زنجیر تعین ها یکباره بدرانم 
زین دایر ه هستی ازاد و رها با شم

دست از همگان شویم تا عطر ترا بویم 
مست از می و صل از خویش جدا باشم

می ترسم ازاین راهی کان نبود اخر 
مقصد نرسم اخر در فکر دو تا با شم

من بی دل و دستا رم از عشق تو بیمار م
نی در پی در مانم نی در فکر شفا باشم

با درد تو می ساز م ای نبض دل و جانم 
با هجر تو می سوزم دایم به دعا باشم

سر گرم مکن مارا ما طفل نیم جانا 
چون مات شوم اول تا کیش چرا باشم

ارام نمی گیرد چون این دل دیوانه 
بیهوده مخواه از من دلخوش به وفا باشم

من زاده طوفانم بی موج نمی مانم 
بادا که غریق تو در بحر فنا باشم

همراه خلج امشب انقدر به در ت گریم 
شاید که به رحم ایی لایق به لقا باشم

علی خلج