عالم ارای .سرو دلجویت بود تعبیر طوبای بهشتی ( علی خلج)

عالم ارای .سرو دلجویت بود تعبیر طوبای بهشتی 
جام چشمانت لبا لب مست تو لبریز مینای بهشتی

کاش ان شب تا ابد من بودم و موج نگاهت 
غرقه در دریای چشمت بودم و بر نمی گشتم به کشتی

با فرود رعد سای ریزش سنگین معصوم نگاهت 
از ضمیرم پاک کردی هر چه تاریکی و زشتی

بنده بی صا حبی بودم گریزان از دو عالم 
بر سر لوح وجودم نام مولا را نوشتی

سالها ارض وجودم زیر رو کردی و اخر 
جز نهال عشق افلاکی خود اینجا نکشتی

بر سرم منت نهادی کز دم تیغ جما لت 
صوفی بد نام وسرمست و بی پروا بکشتی

در همه گیتی تو یی سا لار و الا شوکت انسان کامل 
هادی ره رفته گانی کعبه و دیر و کنشتی

نیست گردیده {خلج} اندر نوای دیدن تو 
ذره ای وان در هزاران دانه ای اندر به هشتی

 علی خلج