عمریست که از فراق رخت دلشکسته ام
از هر چه غیر تو ز همه من کسسته ام
همدم شدم پیا له و پیمان شکسته ام
ای و ای من امان زدل خوار و زار من
صد ها غزل زقامت و روی تو گفته ام
پیر گشته ام ولی رعشق تو چون گل شگفته ام
رازت ز خلق به سینه سوزان نحفته ام
هر شب نشسته ام برهت ای نگار من
هر جا که بود رد تو ای یار رفته ام
نامت به هر یار و با غیار گفته ام
هر جا سراغت زعا لم و ادم گرفته ام
فر یاد زنم به شهر و دیار یار یار من
جانا بجان که درد و بلایت خریده ام
پا یی نما نده نا ی و نفس را بریده ام
اما که مثل تو به جهان هیچ ندید ه ام
ذکر {خلج} شده همه عمر ای هوار من
علی خلج